Survey: Israel and US biggest threats for Turkey

Sevgi Akarçeşme

According to the results of a recent survey of Turkish people's opinions about the country's foreign policy by İstanbul's Kadir Has University, Israel and the US are considered the biggest threats to the country, a finding in line with the traditional hostility toward these countries in Turkey.

The rector of the university, Professor Mustafa Aydın, hosted a group of columnists on Wednesday to reveal the results of the survey, which was conducted in April among urban populations across Turkey, totaling 1,000 people.

Exposición: “A cien años del genocidio. Uruguay y los armenios hacen historia”

A cien años del genocidio perpetrado por el Estado turco contra el pueblo armenio, el sábado 30 de mayo, 12.30 h en la Fotogalería del Prado, el Centro de Fotografía de Montevideo inaugura la muestra “A cien años del genocidio. Uruguay y los armenios hacen historia”.

Կառլոս Անթառամեան. «Մեքսիկահայերս միշտ եղել ենք քիչ, սակայն՝ ներկայանալի»

ԱՐԾՈՒԻ ԲԱԽՉԻՆԵԱՆ

 

Կառլոս Անթառամեանն իմ հանդիպած միակ մեքսիկահայն է, Մեքսիկայի փոքրաթիւ հայ համայնքի գործուն անդամներից մէկը, որը զբաղւում է այդ գաղթավայրի պատմութեան եւ հայութեանը վերաբերող այլ թեմաների հետազօտմամբ: Անցած Ապրիլին Հայաստանում նա ակտիւօրէն մասնակցեց Հայոց ցեղասպանության հարիւրամեակի միջոցառումներին, նաեւ որպէս դիտորդՙ Արցախի խորհրդարանական ընտրութիւններին: Երեւանի իսպանական ակումբում նա ցուցադրեց 1957-ին ամերիկահայ Ֆիլիպ Բօյաջեանի նկարահանած «Հայերը Մեքսիկայում» կինոնկարը, որի միակ օրինակը գտնւում է իր մօտ: Մեր հանդիպման ընթացքում Կառլոսին խնդրեցի պատմել իր գործունէութեան եւ Մեքսիկայի հայ համայնքի մասին:

In ‘With You, Armenia,’ Kissin and Others Honor the Slaughtered

Anthony Tommasini

 

This month Carnegie Hall had to set up five rows of stage seats to meet the demand for the Russian pianist Evgeny Kissin’s much-anticipated solo recital. So it was unusual to see empty seats in the hall for his appearance on Tuesday night. But this was an unusual and intensely meaningful occasion.

Mr. Kissin took part in “With You, Armenia: A Concert to Commemorate the Centennial of the Armenian Genocide.” Sponsored by the Yerevan Perspectives International Music Festival, the event was part of an international tour featuring the impressive Hover State Chamber Choir, founded by Sona Hovhannisyan, who conducted the impressive 25-voice ensemble in the rewarding first half of the program. There were arrangements of Armenian folk songs and liturgical works, several contemporary selections, a Britten carol and the world premiere of a choral setting of Psalm 3 by the Polish composer Krzysztof Penderecki composed in remembrance of the genocide.

"Operation Nemesis: The Assassination Plot That Avenged the Armenian Genocide"

Rupen Janbazian

 

Over the years, the story of Operation Nemesis, the clandestine plot to assassinate the chief architects of the Armenian Genocide, had been told with a certain cloud of mystery and ambiguity hanging over it. While the topic had been discussed and written about in parts, authors were generally hesitant to present an all-encompassing understanding of the often-ignored, true story of Nemesis. Moreover, nearly a century after the project was carried out, the topic continues to remain somewhat taboo in the Armenian community.

More than One April 24, 2015, in Istanbul

Nareg Seferian

 

It was the evening of April 24, 2015, and I was sitting on the street in Istanbul, right near where Istiklal Avenue starts off from Taksim Square. The area had been closed off especially for us—a part of town usually bustling (bursting, really) with people. Those around me were holding placards, mostly of the Armenians who had been placed under arrest that day 100 years earlier. I got a placard with one Hagop Terzian on it. “I must look him up,” I thought, somewhat ashamed of the fact that I had not heard of him before, one of the many whose memory was being honored that evening.

The Armenian Genocide and the Politics of Knowledge

Christine Philliou

 

In this centennial year since the Armenian Genocide, countless conferences, meetings, and commemorations are underway across the globe. While they have all been peaceful so far, they come at the end of a century of violence. I refer not just to the events of 1915–17, but also the waves of violence spurred by memory, recognition, and denial ever since. First came the killings, at the hands of individual Armenians, of two of the leading perpetrators of the violence, Talaat and Cemal Pashas in Berlin and Tiflis, respectively, in the 1920s. Then came the nearly 50 people, many of them Turkish diplomats, killed, and the hundreds more injured, across the globe by the Armenian organization ASALA in the 1970s to protest Turkey’s continuing refusal to recognize the genocide.

Հարցազրոյց Երեւանի «Մաշտոց» Մատենադարանի տնօրէն Հրաչեայ Թամրազեանի հետ

«Նոր Յառաջ» - Քա­նի՞ տա­րի է որ Մա­տենա­դարա­նի տնօ­րէնի պաշ­տօ­նը կը վա­րէք եւ ընդհանրապէս ի՞նչ բա­րեմաս­նութիւններ պէտք է ու­նե­նալ այդ պատասխանատուութիւնը ստանձնե­լու համար։
Հրաչեայ Թամ­րա­զեան - 2007էն ի վեր կը վա­րեմ Երե­ւանի Մա­տենա­դարա­նի տնօ­րէնի պաշ­տօ­նը։ Այս պա­տաս­խա­նատու գոր­ծին հա­մար նախ պէտք է եր­կար տա­րիներ հոն աշխա­տելու փոր­ձա­ռու­թիւնը ու­նե­նալ եւ բնա­կանա­բար քա­ջածա­նօթ ըլ­լալ ձե­ռագ­րա­կան աշ­խարհին, միջ­նա­դարա­գէտ ըլ­լալն ալ պայ­ման է, ինչպէս նաեւ կազ­մա­կերպչա­կան յատկու­թիւննե­րը անհրա­ժեշտ են, նկա­տի ու­նե­նալով որ Մա­տենա­դա­րա­նը շատ ինքնատիպ հիմ­նարկ մըն է։ Պէտք է կա­րենալ երի­տասարդնե­րու հետ աշ­խա­տիլ՝ նոր սերունդներ ներգրա­ւելու առու­մով։ Այս հիմ­նարկին մէջ աշ­խա­տողը այ­լեւս չի կրնար անկէ դուրս իր կեան­քը պատ­կե­րաց­նել։

Armenian Children's Camp in Turkey being returned to its original owner

The owner of the land of the Armenian Children’s Camp, which has been at the center of ongoing controversy with activists attempting to prevent a planned demolition of the former orphanage, has announced that he will be donating it to the Gedikpaşa Armenian Protestant Church Foundation.

“I respectfully announce to the public that I will be donating the land to the Gedikpaşa Armenian Protestant Church Foundation… with the hopes of contributing to social harmony and unity of our country in line with our Armenian citizens thoughts and wishes,” announced Fatih Ulusoy, who owns the land where the former orphanage is located, in a written statement published on May 23, 2015.

New Texts Out Now: Bedross Der Matossian, Shattered Dreams of Revolution: From Liberty to Violence in the Late Ottoman Empire

Jadaliyya (J): What made you write this book?

Bedross Der Matossian (BDM): I have always been interested in the history of the late Ottoman period, in particular the era of Abdülhamid II (1876-1909) and the Second Constitutional Period (1908-1918). Most of the scholarship about the period in the past has been written from the perspective of the dominant ruling elite/political center. It is only in the past decade that we see new studies that provide a broader picture of the period by incorporating non-dominant groups. It is with this intention in mind that I decided to concentrate on examining one of the most important turning points in the beginning of the modern Middle East from the perspective of the non-dominant groups.

Much has been written on the causes and initial implementation of the Young Turk Revolution of 1908. There is, however, a dearth of material that appropriately addresses its complexity and its impact on the worldview of the different non-dominant groups in the post-revolutionary period. Existing scholarship on the impact of the Young Turk Revolution on the Ottoman society is divided into two groups. One views the Revolution as a factor that led to the debilitation of interethnic relations leading to the rise of ethnic nationalism among the non-dominant groups, while the other romanticizes the period as the beginning of “civic nationalism” under the rubric of Ottomanism which was interrupted by World War I. I argue in the book that both approaches fail to adequately problematize the Revolution and demonstrate its complexities.

Who believes in genocides?

Arda Eksigil

 

April 24 has a highly symbolic meaning for us, Turkish citizens. It is a day of national reunification – a national rebirth of sorts. To a nation deeply polarized over discussions on Islamism and secularism, corruption scandals, political assassinations, and the ‘Kurdish problem,’ April 24 presents itself as the perfect opportunity to rekindle Turkey’s lost national fervor. On the day when Canada and the world commemorate the mass murder of nearly 1.5 million Armenians by Ottoman Turks in 1915, we defy the collective memory of the entire world and simply refuse to remember.

Can Davutoglu’s ‘Just Memory’ Concept Bring Justice?

 Andranik Israyelyan

Turkey’s Ahmet Davutoğlu has proposed to solve the Armenian Genocide question by creating a “just memory.” The assessment of the concept reveals why it is simply a denialist tactic.

In 2011, then-foreign minister of Turkey Ahmet Davutoğlu called on Armenians to address the Genocide question through a concept he termed “just memory.” It is “unjust” to place these traumatic events at the center of everything, Davutoğlu noted in the Turkish Policy Quarterly article. A Guardian article later insisted that Armenians (and indeed Christians) were not the only ones to have suffered during this period. “While much of western history tells of the suffering of the dispossessed and dead Ottoman Christians, the colossal sufferings of Ottoman Muslims remains largely unknown outside of Turkey.” The author went on to insist that Turkey had proposed a joint commission in an effort to allow the emergence of a so-called “just memory.”

Cannes 2015: Don't Tell Me the Boy Was Mad review – Armenia's tragedy becomes meaty drama

Andrew Pulver

 

The indefatigable Robert Guédiguian returns to the highminded thriller style that proved successful with his 2009 picture The Army of Crime, which unveiled local complicity in the betrayal of a wartime resistance cell in German occupied Marseilles. This new film, for which the original French title is a slightly more snappy Une Histoire de Fou (A Story of Madness), jumps forwards three decades, to Marseilles in the 1970s, and takes as its subject the wave of bombings and assassinations perpetrated by Armenian radicals against Turkish interests, in response to the genocidal killings of Armenians during and after the first world war.

Արեւմտահայերէն եւ արեւմտահայ մշակոյթ. ի՞նչ հեռանկարներ

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՔԻՒՐՔՃԵԱՆ

«…Հաւա­քական յի­շատա­կու­մը ու­նի իր ծի­սակա­նացած ձե­ւը՝ եկե­ղեցա­կան արարողութիւններ եւ յուշ-երե­կոյթներ, որոնք […] հետզհե­տէ ստա­նալով քա­ղաքա­կան ու պա­հան­ջա­տիրա­կան զօ­րաւոր շեշ­տադրումներ, մո­ռացու­թեան կը մղեն մշա­կու­թա­յինը եւ լե­զուա­յինը՝ Սփիւռքա­հայու­թեան սե­րունդնե­րուն Կար­միր Ցե­ղաս­պա­նու­թե­նէն իբր ժառան­գութիւն մնա­ցած միակ հարստու­թիւնը։ Եւ անոնք ալ Սպի­տակ Ցե­ղաս­պա­նու­թեան զոհ կ՚եր­թան, ընդհա­նուր խան­դա­վառու­թեան մթնո­լոր­տին մէջ։ Պայ­քար կը մղուի Ճանաչու­մի հա­մար, Հա­տու­ցումի հա­մար, մինչ արեւմտա­հայե­րէնն ու մշա­կու­թա­յին կալուած­նե­րը մնա­ցած են որբ…։»

Ժ. Չ., «Նոր Յառաջ», 23 Ապրիլ, 2015

Գիտէինք, որ դժուար բան է ազ­գա­յին լե­զուի մը պահ­պա­նու­մը, երբ ազ­գա­յին պե­տու­թիւնը կը բա­ցակա­յի, կամ երբ հե­ռու է՝ աշ­խարհագ­րա­կան թէ ու­րիշ տե­սակի հե­ռաւո­րու­թեամբ։

Գի­տէինք յատ­կա­պէս, որ արեւմտա­հայե­րէնը, 1915ի ցե­ղաս­պա­նու­թեան եւ վերապրողներու աշ­խարհի չորս ծա­գեր ցրւու­մին իբր հե­տեւանք, վտան­գուած է։ Սկսած՝ եւրօ-ամերիկեան մեր հա­մայնքնե­րէն, որոնք կ՚ապ­րին արեւմտեան «մեծ» մշա­կոյթնե­րու ծի­րին մէջ։ Հոս է որ, շատ կա­նուխ, Սփիւռքի ծնունդի իսկ օրե­րէն, հա­յախօ­սու­թեան «նահան­ջը» ահա­զանգնե­րու առիթ տուած է, յա­ճախ աճա­պարան­քով եւ ամե­նայն կրաւորա­կանու­թեամբ։

Ար­դէն գի­տէինք բո­լո՛րս՝ բո­լոր սրտցաւ, մտա­հոգ հա­յերը։ Գո­նէ ես կը կար­ծէի, որ գիտէինք...

El debate sobre el genocidio armenio llega a Eurovisión

Armenia participa hoy en la primera semifinal de Eurovisión con una tema que tiene como estribillo «No lo niegues», una supuesta alusión a la masacre otomana de armenios en la I Guerra Mundial, que Turquía niega que fuera un genocidio (*).

La delegación armenia ha repetido en Viena, sede del festival este año, una y otra vez que no hay contenido político en su canción, una balada que trata sobre «valores universales como el amor y la paz». Pero una lectura entre líneas despierta dudas, ya que el pasado 24 de abril se conmemoró el centenario de la masacre, en la que se calcula que murieron entre 1 y 1,5 millones de armenios. En Eurovisión está prohibida la alusión a temas de contenido político para evitar que el concurso, decidido por votación internacional, se convierta en un lugar de disputas entre naciones.

Armenian Church Leader Speaks on Suit to Reclaim Seized Property

Rick Gladstone

 

A lawsuit in Turkey filed by the Armenian Church to recover its ancient headquarters, seized a century ago during the Armenian genocide, is the “first legal step” of a goal to reclaim all Armenian property seized by the Turks, a worldwide leader of the church said Monday.

The leader, Aram I, Catholicos of the Holy See of Cilicia, also said that if the Turkish legal authorities rejected the lawsuit, it would “deepen the divide” between Turkey and the 10-million-member Armenian diaspora.

Avet Adonts: “Las consecuencias del genocidio armenio aún persisten”

Gabriela Gulesserian

La conmemoración del centenario del genocidio armenio, el 24 de abril, tuvo repercusiones en todo el mundo. Y España no estuvo al margen dado que actualmente, según datos de la embajada de Armenia, residen unas 40.000 personas procedentes del país asiático. La mayoría de ellas han emigrado entre los últimos 10 y 15 años y establecido su residencia en Valencia (14.000), Barcelona (12.000), Alicante (2000), La Rioja (1.500), San Sebastián y Bilbao (300), Sevilla (300) y Málaga (200). En Madrid, el número de residentes alcanza los 8.000. Pese a ello, España no se incluye entre los 23 estados que han reconocido como genocidio el asesinato de un millón de armenios entre 1915 y 1923 por el gobierno de los Jóvenes Turcos en el Imperio Otomano. Sí lo han hecho los parlamentos autonómicos de Cataluña, País Vasco, Navarra y Baleares. Nacido en Kiev, Ucrania, Avet Adonts es desde agosto de 2014 el primer embajador armenio en España.

First street protest by Turkey's Armenians

Sibel Hurtas

Translated by Timur Göksel

Armenian youths in Turkey have launched a protest campaign against the demolition of Camp Armen, the Armenian orphanage that housed hundreds of Armenian children in summer sessions. The Armenian community demands the orphanage be preserved and handed over to it. This does not sound likely, but it is significant as being the first street protest by Turkey's Armenians to express their demands in recent times.

Camp Armen symbolizes the long saga of the deportation and massacres Armenians suffered on Anatolian soil. Its history starts with the purchase of a plot of land by Gedikpasa Armenian Protestant Church from a private party to house Armenian orphans who lived in Anatolia and were labeled as "sword leftovers" by the Armenians. The orphanage camp was built in 1962 by the orphans themselves under supervision of a master builder.

Outfront Media Pulling All Billboards for Armenian Genocide Denial Website

Chris Sweeney

Last month, The Boston Globe’s editorial board delivered a 366-word piece calling on the U.S. government to officially recognize the Armenian Genocide. The article, published in print on April 24, notes that 100 years ago to the day, “Armenian intellectuals and public figures were detained and summarily executed in Constantinople—the beginning of the systematic purge of the Armenian population at the hands of the Ottoman government. By 1917, 1.5 million Armenians were murdered.”

Azerbaijan: Falling Economy, Rising Karabakh War Risk

Youri Smakouz

 

Azerbaijan is a major energy exporter. It is also one of the most oil-dependent economies in Eurasia and has been hit hard by lower oil prices. If the current fiscal trends persist, regional stability is likely to come under growing threat.

The country’s 2015 budget, which envisaged a high level of spending on infrastructure projects, was drawn up under the assumption that the average oil price would be $90 per barrel. Now the oil price is hovering around $60 per barrel and previously envisioned levels of state spending do not seem sustainable, at least in the near term. As a result, the government must confront austerity.

Eugene Rogan: "The Fall of the Ottomans – The Great War in the Middle East, 1914–1920"

Efraim Karsh

A century after the catastrophic blunder that led to the destruction of the then longest-surviving empire on earth, culpability is still ascribed to the European powers. Rather than view the Ottoman entry into the First World War on the losing side for what it was – a failed imperialist bid for territorial aggrandizement and reassertion of lost glory – the Muslim empire has been portrayed as the hapless victim of European machinations, driven into the world conflict by overbearing powers eager to expedite its demise and gobble up its lands.

Դէպի Մուշեղ Իշխանի ծննդավայրը՝ Սիվրիհիսար

ՍԵՒԱՆ ՏԷՅԻՐՄԷՆՃԵԱՆ

 

Մայիսի 1-ին, առտուն կանուխ, գրեթէ հալածական, կը հեռանանք Պոլիսէն։ Բարեխնամ կառավարութիւնը, իր բոլոր զօրութեամբ իջած է փողոց՝ արգիլելու ոեւէ մէկը՝ չնշելու Աշխատաւորութեան տօնը, յայտնուելով Թաքսիմի հրապարակին վրայ։ Ոստիկանները փակած են բոլոր ճամբաները, նոյնիսկ հետիոտն անցորդներուն համար (մեր անգտանելի նախագահը օրուան ընթացքին դեռ յայտարարէր պիտի, թէ նման միջոցառումներու կը դիմեն, որպէսզի քաղաքացիներուն առօրեան չխանգարուի։ Ճի՛շդ այսպէս)։

Erdogan ends discussion on 'Armenian opening'

Mustafa Akyol

While world leaders recalled the deportation and mass murder of Ottoman Armenians a century ago that many define as genocide, others recalled on or about April 24 a lost opportunity that could have been the start of a reconciliation between Turks and Armenians: the “football diplomacy” that began between Ankara and Yerevan in 2008, and subsequent “protocols” the two capitals signed in Zurich in October 2009.

Had that “Armenian opening” worked out, Turkey and Armenia would have an open border and diplomatic relations. Moreover, there could even be some convergence in the two nation’s utterly opposite perceptions of history.

Of course there was an Armenian genocide: Why Benny Ziffer is just plain wrong

Daniel Baltman

 

Since the end of World War II, scholars have been trying to understand a recurrent historical phenomenon that has been appearing for thousands of years: What causes one group of Homo sapiens to attack another with utter murderousness and attempt to wipe it off the face of the earth?
Raphael Lemkin, the Polish-Jewish jurist who coined the definition for this phenomenon and made it an international crime that requires punishment, laid the foundation for the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide that was adopted by the United Nations General Assembly in 1948.

The Role of Historians of Turkey in the Study of Armenian Genocide

Erik Jan Zürcher 

On the occasion of the centenary of the Armenian genocide someone like me, who sees himself as a historian of Turkey in the twentieth century, has to speak out.

In the first place, there are moral and ethical reasons why this is so.  Historians of the late Ottoman Empire and Turkey in the twentieth century have a special responsibility, because we have been part of the fabric that maintained the silence for so long. We cannot allow a situation to continue such as I knew it when I was a student and a young university teacher in the nineteen seventies and eighties, when –in spite of the fact that outside our field the genocide had been an object of historical research for 50 years– we were barely aware of what had happened in 1915. Our textbooks only mentioned it as a footnote to history, if at all, and never defined it as a genocide. Our teachers never discussed it.

100ամեակի վաղորդայնին

Ժ.Չ.

 

100ամեակը միայն Ապ­րիլ 24ը չէր։ Բա­րեբախ­տա­բար։ Նա­խաձեռ­նութիւննե­րը դեռ կը շարու­նա­կուին։

Խան­դա­վառու­թիւնը մեծ է։ Ֆրան­սա­յի պա­րագա­յին, անսպա­սելի էին շրջա­նային արուարձաննե­րու քա­ղաքա­պետա­րան­նե­րու բազ­մաբնոյթ ձեռ­նարկնե­րը, որոնք կը տա­րածո­ւին քա­նի մը ամիս­նե­րու վրայ։

William Schabas: "There is no doubt that the term ‘genocide’ may be applied to events that occurred long before the word was actually invented"

Nvard Chalikyan

On the usage of the legal term ‘genocide’ and on other legal issues related to the Armenian Genocide, Panorama.am has asked the opinion of William Schabas, renowned expert on international law and the law of genocide. Schabas is a professor of international law at Middlesex University in London and the author of Genocide in International Law.  

Ժիրայր Լիպարիտեան. «Ի՞նչ "բազար" են անում, երբ մեզ հրամցնում են ցեղասպանութեան ճանաչում»

ԿԱՐԻՆԷ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆ

Ամերիկահայ պատմաբան եւ քաղաքական գործիչ Ժիրայր Լիպարիտեան, որ Լեւոն Տէր Պետրոսեանի նախագահութեան գլխաւոր խորհրդականի եւ Արտաքին Գործոց փոխ-նախարարի պաշտօնները վարած է, իսկ այնուհետեւ՝ վերադարձած դասախօսական պաշտօնի (մինչեւ 2012 հայոց պատմութեան ամպիոնի վարիչ էր Միշիկըն-Էնն Արպոր համալսրանը), կը պատասխանէ azatamart.am կայքէջի հարցումներուն՝ 100ամեակին ոգեկոչումներուն եւ անոնց շարունակութեան մասին։ 

Հարցազրոյց Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Վեհափառ Հայրապետին հետ Սիսի Կաթողիկոսարանի յարուցած դատական հայցին մասին

Ինչպէս մամուլով յայտարարուած էր, 28 Ապրիլին, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը Թուրքիոյ Սահմանադրական Դատարանին մօտ դատ բացաւ՝ պահանջելով Սիսի պատմական Կաթողիկոսարանի վերադարձը։ Նկատի ունենալով սոյն իրաւական քայլին պատմական նշանակութիւնը  ու եզակի կարեւորութիւնը հայ ժողովուրդի պահանջատիրութեան ծիրին մէջ, Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան պաշտօնաթերթ «Հասկ»ը հարցազրոյց մը ունեցած է Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս Արամ Ա.ի հետ, որ եղաւ նախաձեռնողը եւ մղիչ ուժը իրաւական այս աննախընթաց քայլին։

Սեր­տար Տին­չէ­րի հե­տազօ­տու­թիւննե­րով պատ­մութեան նոր էջ մը կը բա­ցուի. «Թուրքիան կը ծա­ռայէ գեր­մա­նական ծաւալապաշտ քաղաքականութեան»

Պատմաբան Սեր­տար Տին­չէ­րի «Թուրք-գեր­մա­նական զի­նուո­րական գոր­ծակցու­թիւնը եւ հա­յերը» խո­րագ­րեալ թրքերէն գիր­քը նոր լոյս կը սփռէ պատ­մա­կան շարք մը իրա­կանու­թիւննե­րու վրայ, որոնց մա­սին հան­րութիւ­նը շատ քիչ բան գի­տէ կամ գրե­թէ ան­տե­ղեակ է։ Հե­ղինա­կը՝ հիմ­նուելով գեր­մա­նական պաշ­տօ­նական փաս­տա­թուղթե­րու վրայ, կը մեկնաբանէ, թէ ինչպէ՞ս Գեր­մա­նիան Առա­ջին Աշ­խարհա­մար­տին առաջ­նորդած է Օսմանեան կայսրու­թիւնը եւ թէ այդ եր­կի­րը ի՞նչ դեր ու­նե­ցած է հա­յոց տե­ղահա­նու­թիւնը եւ ցե­ղաս­պա­նու­թիւնը գոր­ծադրե­լու առու­մով։ Այս առի­թով «Նոր Յառաջ» թարգմա­նաբար հրատարակած է Ալին Օզի­նեանի (CivilNet) հար­ցազրոյ­ցը Սեր­տար Տին­չէ­րի հետ։

Այսօր յիշենք նաեւ Սինէ Սէթոյին

ԱՐԾՈՒԻ ԲԱԽՉԻՆԵԱՆ

 

«Ազգ»ի Ապրիլի 17-ի համարում տեղ է գտել պրոֆէսոր Սուրէն Դարբինեանի «Մի ֆիլմի անյայտ ճակատագիրը» նիւթը, որտեղ հեղինակը պատմում է, որ 1968-ին Վիկտոր Համբարձումեանի նախաձեռնութեամբ Պատմութեան թանգարանում ներկայ է եղել մի կինոդիտման: «Ֆիլմերը, որոնք պէտք է դիտուէին, արտասահմանից բերել էր մի անձնաւորութիւն, ում անունն ու ազգանունը, ցաւօք, չեմ յիշում: Թանգարանում ցուցադրուեցին զօրավար Անդրանիկի՝ Փարիզի գերեզմանատանը թաղման արարողութիւնը նկարագրող վաւերագրական ֆիլմը եւ «1915 թ. Հայոց ցեղասպանութիւն» ամերիկեան արտադրութեան գեղարուեստական, համր ֆիլմը, որն այդ ժամանակ Թուրքիայի պահանջով աշխարհում արգելուած էր ցուցադրել», նշուած է յօդուածում:

In Eastern Turkey, Walking in the Shadow of Genocide

John Lubbock (*)

 

In the week leading up to the 100th anniversary of the Armenian Genocide, British-Armenian historian Ara Sarafian led a group of students, academics and journalists on a mission to engage with local Kurds and the descendants of Armenians in the Kurdish region of Turkey.

It was in these towns and villages, 100 years ago, that the Armenian population, as well as many Assyrians, were forced from their homes and killed or deported by the state and its deputies. The Ottoman bureaucracy, supposedly fearing non-Turkish populations would revolt and carve off Ottoman lands to create new nation-states, exploited tribal, class and ethnic tensions to encourage local Kurdish leaders to murder their neighbours and steal their lands.

Sarafian has been travelling to this region, and especially the main Eastern city of Diyarbakir, for years, engaging with locals and trying to build bridges with the local community.

Stealing a page from Big Tobacco and climate-change deniers: How Armenian genocide denialists get away with it

Eric Bogosian

 

It would be a mistake to think of the Ottoman leaders who engineered the mass destruction of the Armenians during World War I as nothing more than bloodthirsty barbarians. To be sure, many of their proxies were intensely violent characters common to the frontier lands of Eastern Asia Minor. But the leaders of the Ottoman Empire, the key figures in the Committee for Union and Progress, specifically Talat Pasha, Enver Pasha, Doctor Behaeddin Shakir and associates such as Ziya Gokalp, were urbane Europeans. They saw the world through European eyes and understood very well European law. To be sure, the eradication of the Armenian people from their homelands was a massive and terrible bloodletting, but it was not the product of a breakdown of civilization. Instead it was, like the Holocaust that would follow only 25 years later, a centrally organized, criminal act planned and prosecuted by wily and callous political leaders.

How Herzl sold out the Armenians

 Rachel Elboim-Dror

The Armenian question has occupied the Zionist movement since a mass killing of Armenians was carried out by the Turks in the mid 1890s – prior even to the First Zionist Congress. [Theodor] Herzl’s strategy was based on the idea of an exchange: The Jews would pay off the Ottoman Empire’s huge debt, in return for the acquisition of Palestine and the establishment of a Jewish state there, with the major powers’ consent. Herzl had been working hard to persuade Sultan Abdul Hamid II to accept the proposal, but to no avail.